NVVK verduidelijkt regels voor vaststellen van vermogen bij schuldregelingen

Wat mag je behouden en wat moet je afstaan?
‍

Bij het opstarten van een schuldregeling wordt niet alleen gekeken naar je inkomen, maar ook naar je vermogen. Maar hoeveel van dat vermogen wordt meegenomen bij het bepalen van je afloscapaciteit? De NVVK heeft hierover nieuwe richtlijnen opgesteld om te zorgen dat hulpvragers in heel Nederland op een eerlijke manier worden behandeld.

‍

Om duidelijkheid te scheppen voor zowel hulpvragers als schuldhulpverleners, heeft de NVVK een notitie uitgebracht waarin staat beschreven hoe het vrij te laten vermogen moet worden vastgesteld. Beleidsadviseurs van de vereniging onderzochten verschillende methoden en presenteerden hun bevindingen aan het kernteam Kwaliteit van de NVVK.

‍

Het doel? Een gestandaardiseerde aanpak creëren die zorgt voor gelijke behandeling, ongeacht waar iemand woont. Toch is er ruimte voor maatwerk, want zoals het kernteam opmerkt: "We willen ervoor zorgen dat er ruimte blijft om rekening te houden met iemands specifieke situatie."

‍

De richtlijn: één maand VTLB vrijlaten

‍

De nieuwe aanpak van de NVVK stelt het volgende vast:

‍

• Buiten de afloscapaciteit blijft een bedrag ter hoogte van één keer het maandelijkse Vrij Te Laten Bedrag (VTLB).
• Deze richtlijn komt overeen met de huidige werkwijze binnen de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp). Volgens een arrest van de Hoge Raad moet iemand in de beginfase van een schuldregeling voldoende middelen hebben om vaste lasten en levensonderhoud te bekostigen, zonder dat direct nieuwe betalingsachterstanden ontstaan.

‍

Dit vrij te laten bedrag wordt aangepast als er vaste lasten al zijn voldaan vóór de start van de schuldregeling.

‍

Toeslagen worden vrijgesteld

Toeslagen die binnenkomen in de maand waarin de schuldregeling van start gaat, worden buiten de afloscapaciteit gehouden. Dit geldt ook voor toeslagen die tijdens de regeling ontvangen worden, aangezien deze bestemd zijn voor essentiële kosten zoals huur of zorgverzekering. De toeslagen zijn bedoeld om noodzakelijke uitgaven te dekken en mogen daarom niet worden ingezet om schulden af te lossen.

‍

Voorzienbare uitgaven kunnen worden afgetrokken

Wanneer er bij de start van een schuldregeling voorzienbare kosten zijn, zoals het eigen risico voor een zorgverzekering, mogen deze uitgaven ook worden vrijgesteld. Zo wordt voorkomen dat iemand die heeft gespaard voor essentiële uitgaven direct financieel klem komt te zitten zodra de regeling begint.

‍

Daarnaast kunnen specifieke reserveringen voor onvermijdelijke kosten – mits goed onderbouwd – ook worden vrijgehouden. Het idee is dat mensen voldoende middelen hebben om hun vaste lasten te betalen zonder dat ze in nieuwe schulden vervallen.

‍

Voorbeelden uit de praktijk

Laten we enkele voorbeelden bekijken van hoe deze richtlijnen werken:

‍

1. Frank
   Frank's schuldregeling gaat in op 23 november. Zijn VTLB uit zijn inkomen wordt pas op 24 november gestort. Frank mag een bedrag apart houden om zijn eigen risico te betalen, mocht hij daarvoor hebben gespaard. De rest van zijn banksaldo telt mee als vermogen.
2. Jessica
   Jessica’s regeling start op 24 november, maar haar VTLB is al een dag eerder ontvangen. Voor haar mag alleen het vrij te laten bedrag én een eventueel opgespaard bedrag voor het eigen risico worden behouden.
3. Melvin
   Melvins regeling begint op 10 november, terwijl zijn VTLB pas op 20 november wordt gestort. Omdat hij zijn huur voor november al heeft betaald, mag hij zijn VTLB behouden met aftrek van de huurkosten. Daarnaast mag hij een deel van zijn vermogen gebruiken voor het eigen risico van zijn zorgverzekering, indien nodig.

‍

Uitzonderingen en speciale gevallen

‍

De notitie bevat ook richtlijnen voor bijzondere situaties:

1. Eigen risico al onderdeel van de schuld
   Als het eigen risico al onder de bestaande schulden valt, wordt hiervoor geen extra bedrag vrijgesteld.
2. Ondernemers en jongeren
   Hoewel de richtlijnen gelden voor alle schuldhulpverleningstrajecten, kunnen er voor ondernemers extra criteria van toepassing zijn. Denk hierbij aan essentiële zaken zoals een bedrijfsauto of specifieke bedrijfsmiddelen die noodzakelijk zijn voor hun werk. Ook voor zelfstandigen kan het VTLB flexibeler worden toegepast, wat invloed heeft op de bepaling van hun vermogen bij de start van een schuldregeling.

‍

Conclusie: Duidelijkheid en consistentie voor hulpvragers

Met deze nieuwe richtlijnen wil de NVVK zorgen voor een heldere en eerlijke benadering bij schuldregelingen. Het standaardiseren van de procedures biedt zowel hulpvragers als schuldhulpverleners meer duidelijkheid en voorkomt dat mensen in de beginfase direct in nieuwe financiële problemen belanden.

‍

Door tegelijkertijd ruimte te laten voor maatwerk, kunnen de persoonlijke omstandigheden van hulpvragers worden meegewogen, wat bijdraagt aan een effectieve en duurzame schuldhulpverlening.

‍